Legt chocola een arm om je schouder?
‘Ah, troost-eten,’  knikt hij, en glimlacht begripvol. Dorien verstrakt. Wat zegt hij nou toch, verdomme? Ze ziet Vicky voor zich. Heleen, Sophie, Peter, Jeffrey, Boukje. Ze denkt aan hun pijn, aan hun jarenlange strijd. Troost-eten? Lekkere troost is dat!
‘Troost-eten is niet het goede woord, denk ik,’  zegt ze. ‘Hoe kun je nou getroost worden voor pijn of angst die je van jezelf niet eens voelen mag? Want dáár dient al dat eten voor, beste man. Om niks te hoeven voelen. Omdat het leven je anders te veel wordt.’ Hij doet er het zwijgen toe, ietwat geschrokken. Ach, wat weet hij er van.
Wát ik ook over het hebben van een eetstoornis wilde vertellen, de term troost–eten mocht in mijn roman Slikken niet onbesproken blijven. Troost-eten, dat doet vermoeden dat eens lekker eten je daadwerkelijk troosten kan. En eerlijk is eerlijk, zo voelt het ook. Tenminste, tijdens het eten. Totdat je stopt, omdat je meer dan vol zit. En dan?
Zelfverwijt
Als je gaat eten om je problemen te verzachten, heb je na een poosje twéé problemen. Nog meer narigheid, nog meer behoefte aan troost. Het eten kan je niet troosten. Niet werkelijk. Want troost-eten doe je alleen, in het verborgene, in alle eenzaamheid.
Echte troost? Die krijg je als mensen van elkaar. Zodra je het aandurft om je zorgen of verdriet te delen met een ander, kun je de pijn werkelijk toelaten, in plaats van hem weg te eten. Pas dan kun je de narigheid die je bedrukt voorgoed loslaten.
Troost-eten kan die werkelijke troost van mens tot mens nooit vervangen. Het is en blijft eenzaam gebeuren, waarmee je als dwangmatig eter jezelf isoleert van je medemensen.
Troost-eten? Die term beweert het tegendeel van waar ‘troosten’ werkelijk om draait.
Troost-eten? Weg met dat rotwoord! Of is er iemand die zich daadwerkelijk getroost voelt na het leegeten van de koelkast? Dan hoor ik het graag.
Desi
Desi Leijnen is auteur van Slikken, eten om te overleven. Deze roman is gebaseerd op eigen ervaringen en is geschreven in de hoop dat het verhaal van Dorien de lezer kan stimuleren om verder te kijken dan de cijfers op de weegschaal. Voor alle dikke mensen die niet kunnen stoppen met eten. En voor slanke mensen die zich afvragen waarom het de dikkerds zo vaak niet lukt om hun eetpatroon te veranderen.