Ik kom regelmatig slaapkamers tegen die als woon-/slaapkamer worden ingericht, met het idee dat de cliënt zich hier kan terugtrekken en ook een plek heeft om te zitten en wat te lezen of tv te kijken. In de thuissituatie had de cliënt meestal geen bank of fauteuil in de slaapkamer. Dit kan voor een cliënt met dementie dus heel verwarrend zijn. De oriëntatie is vaak al verstoord en nu staat er ineens een eettafeltje en een keuken in de slaapkamer. De cliënt kan dan gaan zoeken waar hij ook alweer is.
Een kamer echt als slaapkamer inrichten, geeft een cliënt een stuk herkenning en brengt rust. Het doel van de ruimte is duidelijker, de kans op dwalen of zoekgedrag wordt verminderd.